مفهوم سرمایه انسانی بیانگر سرمایه گذاری انسانها برای پرورش قابلیتهای خودشان است. این کار به کمک ابزاری چون آموزش، کارآموزی یا فعالیتهایی که بازده آینده فرد را از راه افزایش درامد همیشگیش بالا می برد، صورت می گیرد. در واقع، سرمایه انسانی آمیزه ای از ویژه گیهای ژنتیک، توانمندی های به دست آمده، مهارتها و تجربه های کسب شده به وسیله فرد در طور زندگی است.
مهمترین اختلاف بین کشورهای پیشرفته صنعتی و کشورهای کم درآمد، ناشی از سرمایه انسانی است (متوسلی و آهنچیان، 1381). کمبود سرمایه گذاران در سرمایه های انسانی عامل اصلی پایین بودن سطح رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه است. در واقع، می توان گفت که سرمایه های فیزیکی تنها زمانی بیشتر مولد خواهند شد که کشور دارای مقدارهای لازم سرمایه انسانی باشد (مهدوی و نادریان،1389).
سرمایه انسانی گویای «موجودی دانش افراد یک سازمان» است (Bontis,1999) مفهوم سرمایه انسانی حاکی از این است که ویژگیهای کیفی انسان نوعی سرمایه است؛ زیرا این ویژگیها می تواند به صورت منبع درآمدهای بیشتر و یا رضایت بیشتر در آینده درآید. چنین سرمایه «انسانی» است، چرا که جزئی از انسان را تشکیل می دهد (عمادزاده؛ 1375).
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.