مقدمه
به موجب مفاد ماده 2 آیین رفتار حرفهای جامعه حسابداران رسمی آمریکا(AICPA) ، "حسابداران رسمی به منظور خدمت رسانی به منافع عمومی، متعهد به پذیرش مسئولیت میباشند. منافع عمومی به عنوان رفاه جمعی اجتماع مردمی و نهادهایی که حرفه به آن خدمت میکند، تعریف میشود"(ET Section 53). افزون بر این، اصل 301 بیان میدارد که. " در خدمات حرفه ای،حسابدار رسمی مجاز به افشای اطلاعات محرمانه صاحبکار بدون مجوز صریح صاحبکار نمیباشد" (ET Section 301). به همین ترتیب، تفسیر 9-501 " اطلاعات محرمانه حاصل از به کارگماری یا فعالیتهای داوطلبانه"، افشا را به طورکلی محدود به مواقعی میکند که قانون مجاب یا مجاز دانسته و بهوسیله صاحبکار مجوز ارائه شده است .(ET Section 501-10). اگرچه دو الزام پیشگفته آشنا و مورد انتظار از حسابدار رسمی است، ولی در برخی اوقات با یکدیگر تداخل دارند. این تضاد بین منافع عمومی و رازداری نهتنها در آیین رفتار حرفهای ایالات متحده (و حسابرسی)، بلکه در استانداردهای بینالمللی نیز موجود است. بحث و گفتگوی بعدی بر سناریویی مانند زیر تأکید دارد؛ انجام حسابرسی که در آن حسابرس از عمل محتمل غیرقانونی مطلع است و صاحبکار اصلاح متناسب و افشا را نمیپذیرد.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند آن کلیک نمایید.