مسئله کیفیت حسابرسی، از دید حسابرسان همواره مورد توجه بوده است. اجرای حسابرسی با کیفیت به این معنی است که ریسک حسابرسی کاهش یابد و مؤسسه حسابرسی با احتمال کمتری نظر نامناسبی اظهار کند. به رغم اینکه مؤسسه های حسابرسی به انجام حسابرسیهای باکیفیت علاقه مند هستند، بررسیهای ادواری مقامهای نظارتی بر کارهای اجرایی حسابرسان، حاکی از آن است که حسابرسیهای انجام شده همیشه باکیفیت نیستند. هدف مقاله حاضر، فراهم ساختن بینشی است که نشان دهد چرا مؤسسه های حسابرسی گاهی کیفیت حسابرسی را مصالحه می کنند؛ و ارائه نمونه هایی از چگونگی وقوع آن و پیامدهای مصالحه کیفیت حسابرسی برای حرفه است.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.