مقدمه
سازمانها در دنیایی بسیار پیچیده فعالیت می کنند و عوامل درونی و بیرونی زیادی در فرایند ایجاد ارزش آنها نقش دارد. عمر 100ساله سازمان، بقای آن را برای 100سال، 50 سال یا حتی 5 سال آینده تضمین نمی کند. عوامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، محیطی و فنی بسیاری وجود دارد که چشم انداز شرکت را به سرعت تغییر می دهد و بر موفقیت درازمدت آن تأثیر می گذارد. تمامی این عوامل باید هنگام تصمیمگیری از سوی هیئت مدیره و مدیریت، در نظر گرفته شوند. اما در برخی سازمانها، عواملی کلیدی نادیده گرفته شده و برعکس، توجه زیادی بر برخی جنبه های خاص دیگر می شود.
برای نمونه، به طور معمول عملکرد را برحسب جنبه های مالی اندازه گیری می کنند. این نحوه برخورد، منجر به رفتارهایی می شود که به طور لزوم به نفع هدف های درازمدت سازمان و ذینفعان اصلی نیست. ذینفعان، افراد و گروه هایی هستند که مورد تأثیر فعالیتهای سازمان قرار گرفته یا بر توانایی ارزش آفرینی سازمان اثر می گذارند. این ذینفعان، تأمین کنندگان منابع مالی، کارمندان، مشتریان، عرضه کنندگان، شرکای تجاری، جامعه و قانون گذاران هستند.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.