عنوان مقاله شاید منعکس کننده دیدگاه جوامع علمی مبنی بر نبود ارتباط با اهمیتی میان تئوری حسابداری مدیریت با رویه های به کار گرفته شده در دنیا واقعی باشد؛ همچنان که فضای حاکم بر قرن معاصر، فشارهای ناشی از الزام محققان دانشگاهی به انجام پژوهشهای عملی را کاسته است.
اندیشمندان حرفه ای حسابداری از دهه 1960 به صورت سازمانهای اجتماعی گرد آمدند (Ryan et al.,2002). در اصل، تشکیل این نهادها با تأکید محققان بر نظریه های تجربه گرایان حاصل شد. حکم فرمایی اندیشه اثبات گرایی در امریکا (Zimmerman, 1997; Drury & Tayles, 1994,2005)، شواهدی مبنی بر پیشرفتهای حسابداری است. طی این فرایند، حسابداری مدیریت در ابتدا برای گسترش خود به مفاهیم اقتصادی وابسته و اساس آن نیز برگرفته از علوم اجتماعی مانند جامعه شناسی، روانشناسی و مطالعات سازمانی بوده است. به علاوه، این بهبودها شاید به دلیل ظهور روشهای نظام مند و تحلیلهای ریاضی و شاید هم نظریه های فلسفی چشمگیر باشد.
در این مقاله بحث می شود که پژوهشهای حسابداری مدیریت شیوه ای متفاوت از دیگر شاخه های علوم اجتماعی دارد که با آن پیوند خورده و اکنون پس از چند سال نظریه پردازی، بازگشت و تمرکز بر پژوهشهای پیرامون فاصله بین تئوری [به مثابه شیوه آموزش] و به کارگیری رویه های حسابداری مدیریت در عمل بحث خواهد شد. کبل و همکاران (Cable et al., 2009) در تحقیق خود با موضوع «آموزش حسابداران مدیریت آینده» و در بخشی با عنوان «فاصله[بین نظریه (آموزش) و عمل] همچنان وجود دارد»، به شرح نتیجه های تحقیق خود پرداخته و نشان داده اند که فاصله ای عمیق بین تئوری حسابداری مدیریت مانند آنچه که در دانشگاه آموزش داده می شود با رویه های حسابداری مدیریتی که در عمل مورد استفاده قرار می گیرد، وجود دارد.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.