تا به امروز، قراردادهای هوشمند تنها کاربرد محدودی داشتند. با این وجود، آن‌ها قدرت تغییردهندگی را دارند؛ به‌ویژه هنگامی که با هوش مصنوعی (AI) ترکیب می‌شوند. نویسندگان این مقاله، ترکیب احتمالی این دو فناوری و فرصتهای احتمالی که به‌عنوان راهکاری برای ارزشگذاری داراییها ارائه می‌دهند و این‌که مسئله همیشگی بین مالیات‌دهندگان و سازمان امور مالیاتی (در ایالات متحد) (IRS) است، را بررسی کردند.
در سال 1997، نیک سابو (Nick Szabo)، مهندس رایانه و حقوقدان، به‌جای وکالت قانونی مرسوم که در آن طرفهای فرایند خسته‌کننده، پرهزینه و دشوار مذاکره را می‌‌گذرانند، ایده «قراردادهای هوشمند» را برای آن دسته از روابط قراردادی که ممکن است از طریق کدهای اجرایی کامپیوتری ضابطه‌مند شوند، درنظر گرفت. تا به امروز، قراردادهای هوشمند در تنظیمهای کم‌دامنه مختلف، به‌ویژه در ارزهای دیجیتال و در قراردادهای بیمه خاص مورد استفاده قرار گرفتند. به‌رغم استفاده محدود از آن‌ها، انتظار می‌رود که به‌احتمال تحولی در دنیای مالیات و حسابداری ایجاد کنند.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.