برای پاسخ به این سوال می‌توان وضعیتهای زیر را درنظر گرفت:
الف) با فرض افشای کافی “ابهام بااهمیت نسبت به تداوم فعالیت” در شرکت (شرکتهای) فرعی، حسابرس شرکت (شرکتهای) فرعی، نظر مقبول (غیر مشروط) ارائه کرده و گزارش حسابرسی شرکت (شرکتهای) فرعی شامل بخش جداگانه‌ای با عنوان “ابهام بااهمیت در ارتباط با تداوم فعالیت” است. در این حالت به‌شرطی که اقلام شرکت (شرکتهای) فرعی در سطح گروه همچنان بااهمیت باشد و یا تفاوت اقلام دفتری شرکت (شرکتهای) فرعی با ارزش منصفانه آن در سطح گروه بااهمیت باشد، درج بند ابهام بااهمیت نسبت به تداوم فعالیت شرکت (شرکتهای) فرعی در گزارش حسابرسی گروه ضرورت دارد ولی اگر اقلام شرکت (شرکتهای) فرعی در سطح گروه بااهمیت نباشد، نیازی به درج بند ابهام بااهمیت نسبت به تداوم فعالیت شرکت (شرکتهای) فرعی در گزارش حسابرسی گروه نیست. توجه شود در بند 10 استاندارد 705 این موضوع ذکر شده که در شرایط بسیار نادر که ابهامات متعددی وجود دارد (با توجه به دیگر شرایط تصریح شده در بند یاد شده) ، حسابرس باید عدم‌اظهارنظر ارائه کند. بنابراین با استنتاج از این بند می‌توان وضعیتی را درنظر گرفت که به‌طور مثال تعدادی از شرکتهای فرعی دارای بند “ابهام بااهمیت در ارتباط با تداوم فعالیت” می‌باشند و باتوجه به مجموع آثار احتمالی ابهامات مذکور بر صورتهای مالی گروه، حسابرس گروه باید عدم‌اظهارنظر ارائه کند.
ب) با فرض افشای ناکافی “ابهام بااهمیت نسبت به تداوم فعالیت” در شرکت (شرکتهای) فرعی، حسابرس شرکت (شرکتهای) فرعی حسب مورد، اظهارنظر مشروط یا مردود ارائه کرده است. در این حالت، حسابرس گروه حسب مورد، اظهارنظر مشروط یا مردود ارائه می‌کند.
ج) اگر صورتهای مالی شرکت فرعی با به‌کارگیری مبنای حسابداری تداوم فعالیت تهیه شده اما به قضاوت حسابرس شرکت (شرکتهای) فرعی، به‌کارگیری مبنای مذکور در تهیه صورتهای مالی نامناسب باشد، حسابرس شرکت (شرکتهای) فرعی باید اظهارنظر مردود ارائه کند. در این شرایط حسابرس گروه هم باید اظهارنظر مردود ارائه کند.
برای مشاهده متن کامل این مصاحبه روی پیوند زیر کلیک نمایید.