اصلاح استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی

این اصلاحات به منظور پشتیبانی از ارائه اطلاعات مالی مفید توسط شرکتها در دوره نبوداطمینان ناشی از توقف تدریجی معیارهای نرخ بهره مانند نرخ پیشنهادی بین بانکی (IBOR)  طراحی شده است.
هیئت، استانداردهای جدید و قدیم مربوط به ابزار مالی را اصلاح کرده است، که شامل استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 9 (IFRS 9) با عنوان «ابزار مالی» و استاندارد بین المللی حسابداری 39 (IAS 39) با عنوان «ابزار مالی: شناخت و اندازه گیری»، همچنین استاندارد مربوط به موارد افشا یعنی استاندارد بین المللی گزارشگری مالی 7 (IFRS 7) با عنوان «ابزار مالی: موارد افشا» است.
 این اصلاحات برخی از الزامات خاص حسابداری مصون سازی را تغییر می دهد تا اثرات احتمالی نبوداطمینان ناشی از اصلاح نرخ پیشنهادی بین بانکی را جبران کند. علاوه بر این، اصلاحات یادشده شرکتها را ملزم می کند که اطلاعات بیشتری در مورد روابط خود در زمینه مصون‌سازی به سرمایه گذاران ارائه دهند، که به طور مستقیم از این بی‌اطمینان اثر می‌پذیرد.
هیئت یادشده به صورت مرحله ای به اصلاح معیارهای نرخ بهره پاسخ داد. مرحله 1 با اصلاحاتی پایان می یابد که به تازگی منتشر شده و بر آثار حسابداری نبوداطمینان در دوره منتهی به اصلاحات متمرکز است. هیئت، کار در مرحله 2 را آغاز کرده است، که پیامدهای احتمالی گزارشگری مالی جایگزینی معیار موجود با یک گزینه جایگزین را مطرح می کند.
این اصلاحات از 1 ژانویه 2020 لازم الاجرا می شوند، اما ممکن است شرکتها زودتر آنها را به کار بگیرند. 
هیئت، به زودی یک تغییر پیشنهادی در دانشنامه استاندارد بین المللی گزارشگری مالی (IFRS Taxonomy) را برای مشورتخواهی منتشر می کند تا این اصلاحات را منعکس کند.