مزایای گزارشگری یکپارچه برای کسب وکارهای کوچک و سازمانهای غیرانتفاعی

یکی از مفاهیم مهم این ایده که گاهی از آن چشم پوشی می شود، این است که گزارشگری یکپارچه تنها راجع به تنظیم گزارش مدیریت نیست. گزارش یکپارچه محصول فرایند خلق ارزش است که با تفکر یکپارچه آغاز می شود، و ناظر بر توجه پویای سازمان به مجموعه روابط میان واحدهای عملیاتی و کارکردی و مراکز چندگانه ای است که سازمان از آنها استفاده می کند یا بر آنها تاثیر می گذارد. تفکر یکپارچه منجر به تصمیم گیری یکپارچه و فعالیتهایی می شود که خلق ارزش در کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت را مورد توجه قرار می دهد.
پیامد اساسی این است که به کارگیری گزارشگری یکپارچه ممکن است باعث تغییر تمرکز راهبردی بنگاه و شناسایی موضوعهای مهم تاثیرگذار بر موفقیت پایدار بنگاه در طول زمان شود. در بسیاری از نقاط جهان، بنگاهها گزارشگری یکپارچه را به کار می گیرند تا الزامات مربوط به افشای اطلاعات غیرمالی را براورده کنند. دیگران، به طور داوطلبانه گزارشگری یکپارچه را پذیرفته اند.
شورای بین المللی گزارشگری یکپارچه (IIRC) ، چارچوب گزارشگری یکپارچه را توسعه داد که تاکنون مرجعی مهم، اصول محور، اما غیرالزام آور برای بنگاههایی ایجاد می کند که تمایل به پذیرش گزارشگری یکپارچه دارند. این مقاله دو جنبه مهم را مورد توجه قرار می دهد: اول، به کارگیری گزارشگری یکپارچه توسط بنگاههای کوچک ومتوسط (SMEs) و نقشی که از سوی موسسه های حسابرسی کوچک ومتوسط (SMPs) ایفا می شود و دوم، توسعه گزارشگری یکپارچه و سهم تحلیل بهروشهای گوناگون (به عنوان شکلی از محک زنی)، دوباره در ارتباط خاص با بنگاههای کوچک ومتوسط و سازمانهای غیرانتفاعی (NPOs) .
متن کامل مقاله را به زبان فارسی در مرکز اطلاع رسانی حسابرس، بخش دیدگاههای حرفه ای بخوانید.