استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 9 با عنوان «ابزار مالی»
استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 9 (IFRS 9) در سال 2014 منتشر شد و جایگزین استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره 39 (IAS 39) با عنوان «ابزار مالی: شناخت و اندازه‌گیری» میگردد. این استاندارد از سه بخش تشکیل شده است: طبقه‌بندی و اندازه‌گیری، کاهش ارزش و حسابداری مصون‌سازی.
مهمترین تغییری که در اثر استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 9 حاصل شد، نحوه حساب کردن زیان وام از سوی بانکها است، اما این استاندارد به دیگر شرکتها نیز مربوط است.
برای مطالعه بیشتر و دریافت استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 9 به
اینجا مراجعه کنید. مطالبی که برای حمایت از به‌کارگیری استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 9 آماده شده است را می‌توانید در
اینجا بیابید.
استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 15 با عنوان «کسب درامد از قرارداد با مشتریان»
استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 15 (IFRS 15) نیز در سال 2014 منتشر شد. این استاندارد جایگزین دو استاندارد شد؛ استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره 18 (IAS 18) با عنوان «کسب درامد» و استاندارد بین‌المللی حسابداری شماره 11 (IAS 11) با عنوان «قراردادهای ساخت».
استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 15 میزان درامد، زمانی که یک شرکت باید درامد را شناسایی کند، و اطلاعاتی که شرکت باید درباره کسب درامد در صورتهای مالی خود افشا کند را تعیین می‌کند. این استاندارد به همه شرکتها مربوط است.
برای مطالعه بیشتر و دریافت استاندارد به
اینجا مراجعه کنید. مطالبی که برای حمایت از به‌کارگیری استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 15 آماده شده است را می‌توانید در
اینجا بیابید.
استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 9 و استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره 15 برای دوره گزارشگری که از اول ژانویه 2018 یا بعد از آن آغاز می‌شود، اجرایی میگردد.