رهبران این حرفه نظرهای متناقضی در مورد وضعیت کیفیت حسابرسی کنونی دارند. به گفته ماری جو وایت (Mary Jo White)، رییس وقت کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالاتمتحد (SEC)، «اعتماد سرمایهگذاران به صورتهای مالی حسابرسیشده و حسابرسان مستقل زیاد است ... حداقل تا حدی که به بهبود کیفیت حسابرسی مربوط میشود» (سخنرانی در کنفرانس ملی سالانه انجمن حسابداران رسمی امریکا (AICPA)، 12 دسامبر 2015). از سوی دیگر، استیون هریس (Steven Harris)، عضو هیئت نظارت بر حسابداری شرکتهای سهامی عام امریکا (PCAOB) گفته است که «سرمایهگذاران و مراجع انتظامبخشی بهطور یکسان معتقد نیستند که کیفیت حسابرسی همان جایی است که باید باشد» (سخنرانی در جلسه علنی هیئت نظارت بر حسابداری شرکتهای سهامی عام امریکا، 15 دسامبر 2015). در میان کسانی که بیشتر با هریس موافق هستند، سرمایهگذاران ورشکستهای هستند که فریاد معمول «حسابرسان کجا بودند؟» را بر سر نمونههایی از شکستهای کسبوکارها بلند میکنند که از بحران 2008-2007 امتداد مییابند؛ بهعنوان چند نمونه، بییر استرنس (Bear Stearns)، لمان برادرز (Lehman Brothers)، ایآیجی (AIG)، و فانی مای (Fannie Mae)- تا سرتیترهای جدید مانند داروسازی والنت (Valeant) و مارتین شکرلی (Martin Shkreli).
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.