مقدمه
در اقتصاد قرن بیستم، تلاشها بیشتر بر تولید محصولات تمرکز داشت و سرمایه مورد نیاز برای دستیابی به چنین هدفی، پول بود. هم اکنون در قرن بیست ویکم، این واقعیت به صورت روزافزونی آشکار می شود که هدف اصلی بسیاری از فعالیتها، تولید فکری است؛ یعنی خدمات، تحقیق وتوسعه، تولید، بازاریابی، رقابت و غیره که در همگی از اطلاعات به عنوان باارزشترین دارایی، استفاده می شود.
این در حالی است که فعالیتهای روزانه اشخاص و شرکتها نیز به طور فزایندهای تحت تأثیر پردازش الکترونیکی اطلاعات به وسیله اینترنت، اینترانت یا سامانه های اطلاعاتی سازمانها، قرار گرفته است. اجزای حیاتی هر سامانه اطلاعاتی عبارتند از (Rus, 2007): منابع سخت افزاری، منابع نرم افزاری، منابع انسانی و داده ها که مورد اخیر در واقع دو جنبه دارد: جنبه اطلاعاتی (به عنوان ساختارهای مفهومی منطقی)، و جنبه داده ای (به عنوان مقدار واقعی اطلاعات اندازه گیری شده). برای نمونه، با در نظر گرفتن «شخص» به عنوان یک منبع اطلاعاتی، از جنبه اطلاعاتی، ویژگی او «سِن» است؛ در حالی که از جنبه داده ای، «45» مقدار واقعی ویژگی پیش گفته را نشان می دهد.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.