به تازگی پس از اولین بار در سال 1983که دادگاه عالی ایالات متحد رأی خود را درباره پرونده دیرکس (Dirks) کمیسیون بورس اوراق بهادار اعلام نمود، بار دیگر این مسئله را روشن کرد که انتقال دهنده اطلاعات نهانی و غیرعمومی چگونه «منفعت شخصی» را باید از گیرنده اطلاعات دریافت کند تا علیه گیرنده اطلاعاتی که براساس اطلاعات نهانی معامله می کند، رأی صادر شود. تصمیم دادگاه عالی روشن می کند زمانی که شخصی دارای اطلاعات نهانی و غیرعمومی است و آن اطلاعات را به «خویشاوند یا دوست معامله گر» خود می دهد تا براساس آن اطلاعات، به معامله سهام بپردازد، صرف دادن همین اطلاعات نهانی و غیرعمومی، بدون وجود مدرکی دال بر اینکه گیرنده اطلاعات ارزش پولی آن اطلاعات را به انتقال دهنده اطلاعات داده باشد یا توافق کرده باشد که بدهد، کافیست تا یابندگان حقیقت (برای مثال، هیئت منصفه) به این نتیجه برسند که انتقال دهنده اطلاعات به وسیله انتشار آن اطلاعات نهانی، نفع شخصی برده است.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.