مقدمه
حسابداری دولتی و بخش عمومی بسیاری از کشورها در دهه 1980، دستخوش تغییرهای گستردهای شد؛ به گونه ای که این تحولها منجر به کاربرد حسابداری تعهدی در گزارشگری کلی یا بخشهایی از بخش عمومی شد. این تغییرها همراه با توجه بیشتر به مفهوم مسئولیت پاسخگویی و ایجاد بسترهای لازم برای تحقق آن همراه بود. از آنجایی که تبلور این امر، نیازمند اجماعی بین المللی در تدوین اصول، چارچوب، روشهای اجرا و استانداردها بر مبنای قانون و اصول اولیه بخش عمومی بود، تلاشها و فعالیتهایی با هدف بررسیهای تطبیقی در زمینه های مختلف بخش عمومی کشورها و نهادهای مختلف صورت گرفت (Lüder, 2014) اولین نتایج تحقق یافته در راستای یکپارچه سازی و الگوسازی پیاده سازی این مفهوم در عمل، با انتشار استانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی در سال 2001 انجام شد. آنچه که در این باره به عنوان دلایل اولیه برای دستیابی به سازوکار مشخص همسان سازی نظامهای گزارشگری بخش عمومی در دستورعملهای هیئت تدوین استانداردهای بین المللی مطرح شد، عبارت بود از:
• توجه به اختلافهای در حال رشد در استانداردهای گزارشگری و عملیات بخش عمومی؛ نه تنها در بین کشورها، بلکه در سطوح مختلف دولتها،
• کمبود یک چارچوب نظری مدون برای حسابداری بخش عمومی، و
• کمبود اطلاعات درباره نحوه فرایند اجرای عملیات دیگر کشورها.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.