بنگاههای بخش خصوصی که از منابع مالی سرمایه گذاران بازار سرمایه استفاده می کنند، به خاطر منافع عمومی ملزمند که صورتهای مالی حسابرسی شده برمبنای تعهدی ارائه کنند اما بسیاری از دولتها- حتی آنها که قرضه دولتی در بازار سرمایه منتشر کرده اند، از اصول مشابهی پیروی نمی کنند. درحقیقت، بسیاری از آنان حتی از حسابداری تعهدی استفاده نمی کنند.
بحران وامهای دولتی اخیر در کشورهای اروپایی، مراجع متعهد به منافع عمومی، از جمله مراجع جهانی حسابداری را برای تقویت شفافیت و پاسخگویی، و گزارشگری مالی بخش عمومی مصمم تر ساخته است. ارتقای شفافیت و مقایسه پذیری گزارشگری مالی، استفاده از مبنای تعهدی، و به کارگیری استانداردهای پذیرفته شده جهانی مانند استانداردهای بین المللی حسابداری بخش عمومی (IPSASs) به یک خواسته جهانی تبدیل شده است.
در ایران، در دهه اخیر، تحولات چشمگیر و بیسابقه ای در زمینه بهبود و ارتقای گزارشگری مالی بخش دولتی و عمومی رخ داده است: راه اندازی بودجه عملیاتی در بخش دولتی، به کارگیری مبنای تعهدی در بخش عمومی به ویژه شهرداریها، و تدوین استانداردهای حسابداری دولتی. گرچه اطلاعات و پژوهشهای زیادی درباره نتایج و آثار کوششهای یادشده، پیشرفتها و چالشها، منتشر نشده است، اما شواهد کلی نشان می دهد که راه درازی در پیش است.
مجله حسابرس«چالشهای مدیریت هزینه در بخش عمومی؛ راهکارهای بهبود گزارشگری مالی در حوزه بخش عمومی» را موضوع بحث میزگردی با حضور صاحبنظران حرفه قرار داد. برخی از پرسش هایی که در این میزگرد مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت از این قرار بودند:
• مسئولیت بهبود گزارشگری مالی بخش عمومی با چه مرجعی است؟ حرفه حسابداری و حسابرسی چه نقشی و سهمی در تحولات بودجه عملیاتی در ایران داشته و دارد؟
• مدیریت هزینه دربرگیرنده مجموعه ای از تکنیک های مجزا و در عین حال مرتبط با یکدیگر می باشد. هزینه یابی بر مبنای فعالیت، مدیریت بر مبنای فعالیت و بودجه بندی بر مبنای فعالیت از جمله این تکنیکها می باشد. تا چه حد میتوان این مفاهیم و تکنیکها را در بخش عمومی مطرح کرد و به کار گرفت؟
برای مشاهده متن کامل این میزگرد روی پیوند زیر کلیک نمایید.