بی
شک عصر حاضر، عصر تسلط سازمانهاست و انسانها با در اختیار داشتن عظیمترین
منبع قدرت یعنی تفکر، می توانند موجب تعالی، حرکت و رشد سازمانها شود. در
واقع، در جهان پرشتاب و سرشار از تحول و رقابت دنیای امروز، آنچه که تحقق
مزیت رقابیتی سازمانها را تضمین می کند. نیروی انسانی با کیفیت و متفکری
است که دانش خلق می کند. مدیریت دانش مقوله مقوله نوینی نیست. دانش به
عنوان سرمایه ای نامحسوس، بنیادی ترین منبع اقتصادی به شمار می رود؛ هرچند
که مانند دیگر منابع، نیاز به اداره شدن و استاندارد شدن دارد (استاندارد
ISO/IEC 27002) مدیران موفق همیشه ارزش و و اهمیت سرمایه های معنوی را
دانسته و از آن استفاده کرده اند؛ ولی از آنجا که تلاشهای آنها منظم نبوده،
نمی توانستند اثبات کنند که دانش کسب شده برای بالایی کارایی سازمان به
اشتراک گذاشته شده و دانشی که نهفته باشد و مدون نباشد، منتشر نمی شود.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.