رشد کمی و پیچیدگی روزافزون فعالیتهای اقتصادی در دهه های گذشته، موجب شده است که اطلاعات مالی در ارزیابی افراد و واحدهای اقتصادی نقش به سزایی داشته باشد؛ به طوری که وجود اطلاعات مالی درخوراتکا، شرط لازم برای بقای جامعه امروزی است. سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، دولت و دیگران برای تصمیم گیری های منطقی و معقول به اطلاعاتی اتکا می کنند که به وسیله دیگران تهیه شده است. در بسیاری از موارد، هدفهای تهیه کنندگان این اطلاعات با هدفهای استفاده کنندگان از آنها مغایر است؛ پس نیاز به وجود حسابرسان مستقل نیز در چنین استدلالی نهفته است (سجادی و اوستا، 1384).
وجود برخی شرایط در محیط فرایند گزارشگری، امکان ارزیابی مستقیم کیفیت اطلاعات به وسیله استفاده کنندگان را بسیار مشکل می کند. تقاضا برای حسابرسی در فرایند گزارشگری که تحت شرایط تضاد منافع، پیامدهای اقتصادی بااهمیت، پیچیدگی فعالیتهای اقتصادی و نبود دسترسی مستقیم انجام می شود، توجیه پذیر است. تضاد منافع بین دو گروه تهیه کننده و استفاده کننده اطلاعات، مهمترین توجیه برای نیاز به حسابرسی است. در صورت نبود تضاد منافع (چه واقعی و چه متصور) بین این دو گروه، نیاز به خدمات حسابرسی به طور محسوسی کاهش می یافت. وجود تضاد منافع، انجام خدمات حسابرسی به وسیله فردی مستقل از هر دو گروه را اجباری می کند (نوروش و رمضانی، 1389).
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.