ساختارهای سنتی و نقشه فرایندهای کسب وکار، اطلاعات بسیار کمی در مورد اینکه کارها در سازمان به طور دقیق چطور انجام می شوند را ارائه میدهد. واقعیت این است که جریان کار و دانش، بیشتر براساس روابط و الگوهای غیررسمی بین کارکنان ایجاد میشود. با تغییرهای سریع امروزی، موفقیت در گرو نهاده های نیروی کار سنتی، سرمایه و زمین نیست؛ بلکه منابع حیاتی نو در فکر نیروی کار و دانش است. بکر (Backer, 2002) سرمایه انسانی را به عنوان دانش، مهارت، خلاقیت و سلامت فرد تعریف نموده است دانش و تجربه کسب شده پرسنل در مؤسسه های حسابرسی باارزش هستند و باید همواره در سطح مؤسسه حسابرسی جاری باشند. چرا با بازنشسته شدن و یا رفتن کارکنان در اجرای کارها با مشکل مواجه می شویم؟ آیا اطلاعات و تجربه کسب شده از سوی این افراد جزو سرمایه های ما نیست؟ دانش و تجربه اکثر کارکنان به صورت فایلهایی در سیستم ذهنی آن فرد ذخیره شده است. چگونه می توان این دانش را در دسترس همه کارکنان قرار داد؟
ابزار مدیریت دانش این امکان را میدهد تا دانسته های خود را در دسترس و قابل جستجو داشته باشیم. قابلیت تسهیم دانش و مشارکت، تمام آن چیزی است که اغلب در مؤسسه های حسابرسی نداریم. تلاش برای استقرار مدیریت دانش همواره با اکراه کارکنان برای تسهیم تجاربشان روبه رو شده است. یکی از دلایل احتمالی این امر آن است که کارکنان در اصل رقابت جو هستند و ممکن است تمایل به احتکار دانش ملکی خود داشته باشند تا تسهیم آن. یافته های یک پژوهش گسترده از شرکتها نشان می دهد که دلیل اصلی عدم تسهیم دانش این است که کارکنان نمی دانند تجربه هایشان برای دیگران چقدر باارزش است.
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.