گزارشهای مالی یکی از مهمترین و پرمخاطب ترین منابع و مستندات تخصیص منابع و اطلاع رسانی و اندازه گیری حقوق و منافع ِ مالی و اقتصادی ِ اشخاصِ حقیقی و حقوقی در گسترده ترین طیفی است که در آن قرار می گیرند. در پی جهانی شدن تجارت از یکطرف و حسابسازی های مجرمانه بی سابقه در شرکتهای بزرگ در جهان از طرف دیگر، شفافیت و کفایت گزارشگری مالی به صورت جدی تری در دستور کار مراجع حسابداری، نهادهای مالی و دولتها قرار گرفته است. موضوع گزارشگری مالی در ایران نیز به ویژه طی سی سال گذشته، از جهات مختلف همواره مورد توجه قرار داشته و پیش بینی می شود که در صورت رشد سرمایه گذاری خارجی در ایران، که گزارشگری مالی در ایران را بیش ازپیش در معرض قضاوت جهانی قرار خواهد داد، بر تمرکز بر کم وکیف آن افزوده گردد. به نظر می رسد براساس چنین پیش بینی هایی باشد که بحث و بررسی در این باره، موضوع بسیاری مقاله ها در نشریات حسابداری کشور است و با عرضه مطالب متنوعی در زمینه تشکیل «کمیته حسابرسی» و استقرار سیستم های «شرکت داری» (حاکمیت شرکتی) در ایران بازتاب گسترده ای یافته است. اولین همایش ملی استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی نیز که قرار است در اردیبهشت ماه سالِ جاری (1393) تشکیل گردد نشانه ای از توسعه چنین پویشی در کشور است. در همین راستا گزارشِ حاضر از طریق مرورِ کتاب زیر فراهم آمده است:
Beattie V. et al., Reaching Key Financial Reporting Decisions: How Directors and Auditors Interact, Wiley, United Kingdom, 2011
برای مشاهده متن کامل این مقاله روی پیوند زیر کلیک نمایید.